Kamień węgielny pod budowę kościoła ewangelickiego w Białej w pow. prudnickim wmurowano 10 czerwca 1872 roku. Pierwsza msza wraz z poświęceniem świątyni odbyła się 23 października 1873 roku. Nabożeństwo odprawił pastor Grindel.
Kościół został wybudowany w stylu gotyckim. Jest to obiekt murowany z cegły, otynkowany. Dach dwupołaciowy, przykryty czerwoną blachą. Na szczycie frontowej elewacji coś na kształt mini dzwonnicy. Na starej rycinie widać tam mały dzwon, którego obecnie już nie ma.
Kościół ewangelicki w Białej, 1890-1900, źr. arch. pryw.
Kościół ewangelicki w Białej 1926 r. źr. polska-org.
Sufit w kościele ewangelickim, fot. 1985 r., źr. fotopolska.eu.
Po wojnie wspólnota ewangelicka wyprowadziła się z Białej, a kościół został przekazany gminie. W budynku powstał zakład pracy i magazyn. W latach 70. XX wieku obiekt został przebudowany, tworząc trzy kondygnacje z pomieszczeniami. W latach 2003-2009 mieścił się tutaj warsztat stolarski spółki Kombud.
Kościół ewangelicki w Białej, wówczas stolarnia. Fot. 2014 r.
Kościół ewangelicki w Białej, wówczas stolarnia. Fot. 2009 r.
Kościół ewangelicki w Białej, wówczas stolarnia. Zdjęcie robione przez szparę w drzwiach. Fot. 2014 r.
W 2019 roku budynek zrewitalizowano. Utworzono w nim Centrum Społeczno-Kulturalne, którego dyrektorem jest Patryk Bania. Na parterze budynku mieści Miejska i Gminna Biblioteka Publiczna.
W dawnym kościele obecnie mieści się biblioteka. Zdjęcie robione przez szybę. Fot. 2020 r.
Na piętrze znajduje się czytelnia z salą konferencyjną. Z kolei 15 stycznia 2020 roku otwarto na ostatnim piętrze „Klub Seniora +”. Znalazły się tutaj też kącik z prasą, mała sala gimnastyczna, sala zajęć, punkt nieodpłatnej pomocy prawnej oraz dobrze wyposażona kuchnia. W obiekcie znajduje się również winda.
Okna kościelne przed renowacją, fot. 2014.
Okna kościelne po renowacji, fot. 2020.
Izba Regionalna
Izba Regionalna prowadzona jest przez Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Bialskiej, które powstało pod koniec 2019 roku. Prezesem stowarzyszenia jest Waldemar Hamerla. Wśród eksponatów znajdują się zastawy stołowe z przedwojennych hoteli w Białej, ówczesne pieniądze, butelki, stroje ludowe, a także różnorodne dokumenty historyczne, w tym rachunki, księga podatkowa z lat 1938-1945, spis mieszkańców z 1937 roku, czy sprawozdanie z działalności szkoły z 1929 roku.
Wartością szczególną są unikatowe pamiątki po bialskiej synagodze. Jest to kafel z posadzki i dzwoneczek z wejścia, przekazane przez dawną mieszkankę Białej, która obecnie mieszka w Niemczech.
Opracowała
Mariola Nagoda (Opolanka z pasją)