Bory Niemodlińskie są pozostałością dawnej Przesieki Śląskiej, która od XI do XV wieku stanowiła naturalną granicę między plemionami Ślęzan (Księstwo Śląskie) i Opolan (Księstwo Opolskie, które od XV wieku nazywano Górnym Śląskiem). Granica ta składała się z niezasiedlonego pasa gęstego lasu, który biegł wzdłuż Nysy Kłodzkiej.

W II połowie XVIII wieku nastąpiła trzebież puszczy w wyniku, której stała się borem. Wielka trzebież puszczy spowodowana była kolonizacją fryderycjańską, dzięki której napłynęli osadnicy z Prus, tworząc często nowe kolonie i osady. W miejsce wyciętych lasów dębowych, posadzono sosnowe monokultury. Chociaż do dzisiaj można jeszcze spotkać olbrzymie, stare okazy dębów tzw. ostańce, mające około 500 lat i mierzące ponad 6 metrów w obwodzie. Najliczniej zachowały się w Wierzbiu (powstała nawet ścieżka dydaktyczno- przyrodnicza „Skrajem Dawnej Puszczy”) oraz w Malerzowicach.

Obecnie Bory Niemodlińskie zajmują powierzchnię 480 km². W 1988 roku utworzono Obszar Chronionego Krajobrazu „Bory Niemodlińskie”. Znajdziemy tutaj różnego rodzaju siedliska, takie jak torfowiska, trzęsawiska, kwaśne buczyny, grądy, bory i lasy bagienne, łęgi wierzbowe, topolowe i olszowe. W skład drzewostanu wchodzi dąb szypułkowy, garb, jodła, modrzew europejski, sosna, świerk. Występuje tutaj 19 gatunków roślin objętych ochroną oraz 139 gatunków ptaków chronionych. Najciekawsze zwierzęta to mopek, nocek łydkowłosy, nocek duży, kumak nizinny, żółw błotny, traszka grzebieniasta, wydra europejska, koza (ryba), modraszek telejus i modraszek nausitous.

Pozostałe formy ochrony przyrody to rezerwaty: „Złote Bagna”, „Prądy”, Blok”, „Jeleni Dwór”, „Jaśkowice”. Użytki ekologiczne: „Żurawie Bagno”. „Dzicze Bagno”, „Suchy Ług”, a także zespoły przyrodniczo- krajobrazowe: „Lipno” i „Stawy Niemodlińskie”. Na terenie Borów znajdują się zbiorniki wodne o łącznej powierzchni ponad 1000 hektarów.

W lesie spotkamy także tajemnicze Barwne Krzyże, nierzadko owiane intrygującą historią bądź legendą.

W Leśnictwie Św. Huberta (oddział 130) znajduje się pierwszy z nich, Czarny Krzyż. W tym miejscu, przed I wojną światową został zastrzelony przez kłusowników leśniczy. Aby uczcić pamięć gajowego, postawiono krzyż.

Edit

Niestety nie ma już przepięknego Czarnego Krzyża. Ktoś również docenił jego kunszt i po prostu go ukradł latem 2018 roku. Działanie było porządnie zaplanowane. Sprawcy przygotowali się dobrze. Nie dość, że wykopali zabytkowy krzyż, to na jego miejsce wmurowali nowy, zwykły z pospawanych rurek metalowych. Zakładam więcej niż jedną osobę, bo krzyż był żeliwny i ciężko go ot tak wykopać.

Skradziony krzyż pochodził z XIX wieku. Był to przykład artystycznego rzemiosła kowalskiego. Krzyż ten był ujęty w ewidencji zabytków woj. opolskiego.

Czarny Krzyż, fot. 2019 r.

Czarny Krzyż, fot. 2019 r.

Czerwony Krzyż stoi przy dawnym szlaku handlowym Opole- Nysa (Leśnictwo Przechód, oddział 136). Dawniej w tym miejscu znajdował się zajazd dla podróżnych, którzy mogli tutaj odpocząć, posilić się, a także znaleźć nocleg.

Zielony Krzyż z kolei znajduje się w miejscu, w którym dawny właściciel ziemi, upolował pięknego jelenia. Hrabia tułowicki wziął udział w zakładzie, w którym było do wygrania 100 talarów. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności upolował jelenia szesnastaka. Za wygrane pieniądze ufundował krzyż dziękczynny, który w latach 70. XX wieku został wymieniony na obecny drewniany z blaszanym Chrystusem (Leśnictwo Przechód, oddział 93).

Ostatni z kolorowych krzyży, Biały Krzyż, znajduje się w Leśnictwie Tułowice (oddział 53), przy dawnym trakcie handlowym Opole- Prudnik. W miejscu tym leśni zbójnicy zamordowali idącą tą drogą pewną rodzinę. Nazwiska tej rodziny niestety już dzisiaj nikt nie pamięta.

Szary Krzyż

W lesie przy skrzyżowaniu dróg, pomiędzy Białym Krzyżem a „Dużym Kamieniem” (przy drodze do Szydłowa) podobno dawniej znajdował się jeszcze jeden krzyż, zwany Szarym Krzyżem. Ale czy tak faktycznie było? Nie znalazłam go na żadnych mapach,…

Przedstawiam mapkę z 1937 roku, na której naniesione są „kolorowe krzyże”:

Oprócz Barwnych Krzyży, w lesie możemy też spotkać ogromne głazy, drzewa-pomniki przyrody, grodziska, leśniczówki, groby, a także bunkier szkoleniowy. Ale o nich będzie innym razem.

Opracowała

 Mariola Nagoda (Opolanka z pasją)








Autor:
Data:
niedziela, 19 sierpnia, 2018 at 18:26
Kategoria:
Przyroda, Urbex, martyrologia, cmentarze, pomniki, militaria, zabytki techniki
Komentarze:
Możesz zostawic odpowiedz
RSS:
Możesz sledzic komentarze tego postu poprzez Kanal RSS
  1. 85.Ciekawostki Borów Niemodlińskich cz. II | Opolanka z pasją Says:

    […] Dziś zapraszam Was na drugą część ciekawostek do Borów Niemodlińskich. O pierwszej pisałam w poście zatytułowanym „Barwne krzyże”. […]

  2. Tomasz Says:

    suuper

  3. Mariola Says:

    Dziękuję za pozostawienie komentarza. Pozdrawiam Mariola Nagoda

  4. Ciekawostki Borów Niemodlińskich cz. 2, groby i głazy pamiątkowe | Opolanka z pasją Says:

    […] Dziś zapraszam Was na drugą część ciekawostek do Borów Niemodlińskich. O pierwszej pisałam w poście zatytułowanym „Barwne krzyże”. […]

Dodaj komentarz